Veel misverstanden tussen mensen ontstaan door dingen aan te nemen vanuit je eigen referentiekader en die te projecteren op anderen. Je vult het in voor de ander, zonder te checken of het waar is. Op basis daarvan zie je de ander en vertoon je bepaald gedrag. De ander reageert daar dan weer op vanuit zijn of haar referentiekader. Terwijl je niet zeker weet of het waar is.
Aannames zijn altijd gekleurd en de vraag is waarom je ze doet. Wat maakt dat jij gaat invullen voor een ander? Daarmee geef je de ander geen ruimte voor zijn of haar eigen verhaal. Dat kan irritatie opwekken. Of discussie. Hoe zou het zijn om een open vraag te stellen? Of jouw aanname te checken bij de ander? Zou dat niet eerlijker zijn ten opzichte van de ander?
Byron Katie is een dame die The Work heeft bedacht. Hiermee check je of de gedachten en aannames die je doet waar zijn en waar jouw eigen verantwoordelijkheid ligt. Gedachtes als "Hij zal mij wel niet leuk vinden" of "Zij denkt vast dat ik..." kun je gemakkelijk onderzoeken. Het is een effectieve methode die snel inzicht geeft. Ik gebruik deze zelf regelmatig. En altijd kom ik uit op dat ik zelf degene ben die ruis in de communicatie veroorzaakt door een bepaalde gedachte of aanname.
Vragen als: Jij vindt toch ook dat....? is een suggestieve vraag en daarmee leg je het antwoord bij de ander in de mond. Negen van de tien keer zal iemand bijna automatisch met 'ja' reageren. "Ik dacht dat jij dat ook wel zou vinden", is er nog zo één. Wat zeg je daarmee eigenlijk? Een assertief persoon zal reageren in de trant van: 'nee, dat vind ik niet'. Een minder assertief persoon zal waarschijnlijk zijn mond houden of ja zeggen terwijl hij of zij nee bedoeld. Hoe zuiver is dan je contact?
Ik betrap mezelf er wel eens op dat ik aannames doe of iets invul en daarom iets wel of niet doe. Terwijl ik niet weet of het zo is. Ik stem mijn gedrag daar dan op af. Hoe bewuster je word, hoe minder aannames je doet en hoe meer je open vragen gaat stellen of gaat checken bij de ander. Zo hou je de communicatie zuiver en bij jezelf.
Bij aannames komt ook vaak een oordeel om de hoek. Jouw oordeel. In hoeverre laat jij dit meespelen in contact met de ander?
Warme groet,
Karin Witte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten