Schrijven

Vorig jaar ben ik begonnen met het schrijven van een boek. Ik weet niet meer precies hoe ik erbij kwam, maar ik werd helemaal blij bij het idee een eigen boek te schrijven en mijn ervaringen te delen. En dus begon ik uit het niets met schrijven. In de loop der tijd is er steeds een hoofdstuk bijgekomen. De titel is geworden 'Van Tijger naar Kitten - Koester je Vrouwelijkheid' en het is deels biografisch. Het is bedoeld voor 35+ vrouwen die vaak als een tijger door het leven gaan en zich minder bewust zijn van de kitten en de vrouwelijkheid in hen. En hoe zij deze meer kunnen tonen. Ik geef informatie, tips en oefeningen. Het onderliggende thema is 'van hoofd naar hart'. De kitten huist in het hart, de tijger in het hoofd. En hoe krijg je meer balans tussen die twee.

In de loop van dit jaar kreeg het boek steeds meer vorm en inmiddels is het bijna klaar. Maar ja, wat is bijna klaar? Op welk punt beslis ik: this is it. Soms bespeur ik een uitstelmoment bij mezelf. Hier is bewustwording en zelfkennis van belang. Wat heb ik nodig om de volgende stap te zetten?  Hou ik mezelf tegen? Waarom?
Ik heb intussen een verdiepingsslag gemaakt naar aanleiding van feedback die ik ontvangen heb. En ik kan natuurlijk blijven redigeren en bijschaven. En ga ik het laten lezen door een professional? Ik heb diverse vrienden het laten lezen en daar kwam ook nog de nodige feedback uit, maar zijn zij objectief genoeg? Best lastige vragen en beslissingen.

De volgende stap is het insturen naar een of meerdere uitgeverijen of ervoor kiezen het zelf uit te geven. Bij een uitgever gaan professionals er iets van vinden, met kans op afwijzing. Bij zelf uitgeven is dat er niet. Ik vind dat spannend, merk ik en het brengt ook wel onzekerheid met zich mee. Dit is onbekend terrein voor mij. Om wat meer bekend te raken in de schrijverswereld heb ik informatie opgezocht op het internet en mij ingeschreven bij Schrijverspunt en BoekenBusiness. Deze sites geven inzicht en tips over hoe ik mijn boek daadwerkelijk tot stand kan (laten) brengen. Nuttig en leerzaam.

Ik ga mezelf steeds meer zien als schrijfster. Het boek is er. En daar ben ik best trots op. Ik doe alles in mijn eigen tempo en voel wanneer ik klaar ben voor de volgende stap. Ik had niet gedacht dat dit een heel proces zou zijn, maar dat is het wel degelijk. Wel een heel leuk proces, met een concreet einddoel :-)

Tijd voor actie! Op naar de volgende fase.

Warme groet,
Karin Witte

Dankbaar

Ik zat laatst in de wachtkamer bij de tandarts en de typische lucht die er altijd hangt, drong mijn neus binnen. Ik probeer deze lucht al jaren een naam te geven en het is mij nog nooit gelukt. Suggesties zijn welkom! Ik keek uit op bomen, de zon scheen en opeens klom er een gevoel van dankbaarheid diep van binnen bij mij op. Ik voelde kriebels in mijn buik. Het overviel mij; bij de tandarts nota bene. Niet mijn favoriete plek om te zijn. Ik realiseerde mij dat ik dankbaar ben voor mijn leven en hoe ik het stuk werk daarin het afgelopen jaar heb kunnen ervaren. Zonder de ratrace van 5 dagen werken, zonder elke dag om 06.00 uur opstaan, zonder baas en met vrijheid, dingen doen waar ik blij van word en ruimte voelen om te ontdekken en uitproberen.

En tegelijkertijd realiseerde ik mij dat ik hard aan het werk geweest ben om mijn praktijk en de richting vorm en bekendheid te geven. Misschien wel te hard. Vanuit een soort angst om te falen, ben ik begin dit jaar als een gek gaan rennen om mijn praktijk op te bouwen. 
En nu kom ik tot de ontdekking dat ik ben vergeten om een duidelijke afslag te nemen, te kiezen, te focussen. Met als gevolg dat mijn vicieuze cirkel alsmaar groter is geworden. Ter plekke neem ik het besluit te kiezen voor een richting.

Nog dankbaarder, vanwege dit inzicht, zit ik stil te genieten. Dat doe ik soms te weinig. Ik zeg het vaak tegen anderen: wees dankbaar voor wat je hebt en geniet ervan. En nu besef ik dat ik dat zelf ook meer mag doen. We zijn geneigd te kijken naar dat wat niet goed gaat, verbetert moet worden en wat we allemaal nog of anders willen. Ik heb er al eens over geschreven en nu komt het weer langs. 

Wat is er mis met datgene wat er NU is? Helemaal niets zou je misschien zeggen. Nee, dat klopt. En toch willen we vaak anders dan het nu is. Ik doe mijn best in het nu te leven. Open te staan voor wie of wat er op mijn pad komt, zonder weerstand. Flexibel te zijn. En niet te blijven vasthouden aan wat geweest is of te hopen op iets dat zou kunnen komen. Het blijft een uitdaging... En dat geldt dus ook op werkgebied voor mijn praktijk. 

Hoe sta jij in het nu, in het moment? Ervaar je het, beleef je het, ben je er met je aandacht helemaal bij? Of ben je (in gedachten) vaak bezig met straks, gister en morgen? En waar ben je dankbaar voor in je leven? 
Neem even een moment om dit te beseffen en te voelen. Ben je dankbaar voor bepaalde mensen in je leven, stuur ze dan even een berichtje. Gewoon, omdat je blij bent dat ze er zijn :-)

Net voordat ik bij de tandarts naar binnen stap, voel ik weer die kriebels in mijn buik. Van geluk en dankbaarheid of toch van de zenuwen???

Warme groet,
Karin Witte