maandag 14 oktober 2013

Dankbaar

Ik zat laatst in de wachtkamer bij de tandarts en de typische lucht die er altijd hangt, drong mijn neus binnen. Ik probeer deze lucht al jaren een naam te geven en het is mij nog nooit gelukt. Suggesties zijn welkom! Ik keek uit op bomen, de zon scheen en opeens klom er een gevoel van dankbaarheid diep van binnen bij mij op. Ik voelde kriebels in mijn buik. Het overviel mij; bij de tandarts nota bene. Niet mijn favoriete plek om te zijn. Ik realiseerde mij dat ik dankbaar ben voor mijn leven en hoe ik het stuk werk daarin het afgelopen jaar heb kunnen ervaren. Zonder de ratrace van 5 dagen werken, zonder elke dag om 06.00 uur opstaan, zonder baas en met vrijheid, dingen doen waar ik blij van word en ruimte voelen om te ontdekken en uitproberen.

En tegelijkertijd realiseerde ik mij dat ik hard aan het werk geweest ben om mijn praktijk en de richting vorm en bekendheid te geven. Misschien wel te hard. Vanuit een soort angst om te falen, ben ik begin dit jaar als een gek gaan rennen om mijn praktijk op te bouwen. 
En nu kom ik tot de ontdekking dat ik ben vergeten om een duidelijke afslag te nemen, te kiezen, te focussen. Met als gevolg dat mijn vicieuze cirkel alsmaar groter is geworden. Ter plekke neem ik het besluit te kiezen voor een richting.

Nog dankbaarder, vanwege dit inzicht, zit ik stil te genieten. Dat doe ik soms te weinig. Ik zeg het vaak tegen anderen: wees dankbaar voor wat je hebt en geniet ervan. En nu besef ik dat ik dat zelf ook meer mag doen. We zijn geneigd te kijken naar dat wat niet goed gaat, verbetert moet worden en wat we allemaal nog of anders willen. Ik heb er al eens over geschreven en nu komt het weer langs. 

Wat is er mis met datgene wat er NU is? Helemaal niets zou je misschien zeggen. Nee, dat klopt. En toch willen we vaak anders dan het nu is. Ik doe mijn best in het nu te leven. Open te staan voor wie of wat er op mijn pad komt, zonder weerstand. Flexibel te zijn. En niet te blijven vasthouden aan wat geweest is of te hopen op iets dat zou kunnen komen. Het blijft een uitdaging... En dat geldt dus ook op werkgebied voor mijn praktijk. 

Hoe sta jij in het nu, in het moment? Ervaar je het, beleef je het, ben je er met je aandacht helemaal bij? Of ben je (in gedachten) vaak bezig met straks, gister en morgen? En waar ben je dankbaar voor in je leven? 
Neem even een moment om dit te beseffen en te voelen. Ben je dankbaar voor bepaalde mensen in je leven, stuur ze dan even een berichtje. Gewoon, omdat je blij bent dat ze er zijn :-)

Net voordat ik bij de tandarts naar binnen stap, voel ik weer die kriebels in mijn buik. Van geluk en dankbaarheid of toch van de zenuwen???

Warme groet,
Karin Witte

Geen opmerkingen:

Een reactie posten