maandag 13 mei 2013

Het willen

Ik wil deze situatie niet zoals deze nu is... Ik wil anders, ik wil dit niet. Wie zegt dat nou niet? We zeggen het zo vaak. Wat je er in feite mee zegt is: het anders willen dan dat het is of de situatie of persoon niet accepteren zoals het of hij/zij is. En daar ontstaat een spanningsveld. Er komt weerstand, je gaat vechten of juist vluchten. 
Als je in het hier en nu zou leven, is het anders willen geen issue meer. Dit zie je ook terug bij mindfullness, waarbij het draait om aandacht in het moment. Acceptatie van wat er is, overgave, aandacht in het moment en controle loslaten zijn met elkaar verbonden. Er valt niets meer om controle over te houden als je een situatie accepteert zoals deze is en je eraan overgeeft. En de controle los kunnen laten, geeft rust in je hoofd. Klinkt makkelijk en dat is het niet altijd in de praktijk, weet ik uit ervaring.

Neem eens een situatie of persoon in gedachten die anders is dan dat jij zou willen. Wat doet dat met je? Welke gedachten of gevoelens komen er bij je op? Waarschijnlijk merk je enige spanning op. Of irritatie. Of boosheid. Of verdriet. De vraag is wat jij met deze emoties doet. Accepteer je dat je ze hebt, dat ze er zijn? Of wil je ze wegstoppen, overschreeuwen of negeren? Emoties heb je nu eenmaal, dus waarom zou je ze niet doorleven en ervaren en er laten zijn? Je kunt willen dat je ze niet hebt, en hoe realistisch is dat? Als je deze emoties toelaat, zul je merken dat ze verdwijnen. Hoe harder jij tegen ze vecht, hoe sterker ze worden. Hoe meer jij ze toelaat, hoe sneller ze weggaan en acceptatie volgt.

Als de situatie nu maar zo of zo zou zijn, dan is het goed voor mij. Als die persoon nu maar zo of zo zou reageren, dan is het goed voor mij. Maar is dat werkelijk zo? Zou het beter voor jou zijn? Wees je ervan bewust dat je hiermee je eigen verantwoordelijkheid uit handen geeft en je in de slachtofferrol komt. Sommige mensen vinden deze rol heerlijk, drama alom en de situatie bij de ander neerleggen is natuurlijk lekker makkelijk. En wat levert dat op?

Hoe vaak wil je dat iets of iemand anders is dan jij wilt? Je zult je verbazen! En hoe vaak levert dit spanning of stress op? Ook hierover zul je je verbazen! Als je je er bewust van zou zijn/worden.
Wat als je jezelf, anderen en het leven accepteert zoals het komt? Mee laten voeren met de stroom? Stoppen met anders willen? Wow, wat een rust zou dat in je hoofd geven... Ik ervaar dit zelf nu regelmatig, omdat ik mijn best doe om in het hier en nu te zijn en te blijven. Ik schrijf erover en toch wil het niet zeggen dat het mij altijd lukt om aan over te geven. Mij niet mee te laten slepen in gisteren en morgen. Mij te focussen op wat zich nu aandient, niet in de toekomst en niet in het verleden. Alleen acceptatie van het nu. Ook voor mij soms een uitdaging...

Warme groet,
Karin

Geen opmerkingen:

Een reactie posten